روش اول: مخصوص گوشی آیفون

1- برنامه‌ی Document 6 را دانلود کنید. برنامه‌ی Documents یا Documents 6 که در برنامه‌ی فروشگاهی App Store نیز در دسترس قرار دارد، برنامه‌ای برای مدیریت فایل گوشی آیفون بوده که توسط کمپانی Readdle ارائه شده است.
برای دانلود آن طبق مراحل زیر عمل کنید:

• فروشگاه App Store را باز کنید.
• بر روی قسمت جستجو کلیک کنید.
• نوار جستجو را لمس کنید.
• Documents 6 را تایپ کنید.
• بر روی گزینه‌ی Search کلیک کنید.
• از میان نتایج موجود Documents by Read را انتخاب کنید.
• گزینه GET را انتخاب کنید.
• شناسه‌ی عبور و یا شناساگر اثر انگشت (Touch ID) خود را وارد کنید.

2- لینک ویدئو‌ی یوتیوب مورد نظر را کپی کنید. با اینکه گاهی دانلود برخی از موزیک ویدئو‌ها امکان‌پذیر نیست؛ اما همچنان بسیاری از ویدئوهای دیگر را با استفاده از این نرم‌افزار می‌توان دانلود کرد. در ابتدا لازم است طبق روش زیر، آدرس ویدئوی یوتیوب مورد نظر را پیدا کنید:

• وارد یوتیوب شوید.
• ویدئوی که می‌خواهید دانلود کنید را انتخاب نمایید.
• در قسمت پایین ویدئو گزینه‌ی share را انتخاب کنید.
• گزینه‌ی Copy Link را انتخاب نمایید.

3- مرورگر وب Documents 6 را باز کنید. دکمه‌ی Home آیفون را لمس کنید تا نرم‌افزار یوتیوب مینیمایز شود، سپس آیکون برنامه‌ی Documents 6 را که حرف D با رنگ‌های مشکی، سبز و زرد بوده، لمس کنید.

4- جستجوگر Documents 6 را باز کنید. برای این کار آیکون قطب‌نما در انتهای گوشه‌ی راست نمایشگر را لمس کنید. اگر جستجوگر باز نشد، آیکون قطب‌نما را به سمت راست بکشید.

5- به آدرس https://www.vidpaw.com مراجعه نمایید. نوار آدرس واقع در بالای صفحه‌ی نمایشگر را لمس کرده و عبارت vidpaw.com را تایپ کنید. سپس در قسمت صفحه کلید، روی دکمه‌ی آبی‌رنگ Go کلیک نمایید.

6– آدرس ویدئوی مورد نظر را الصاق کنید. بر روی کادر متنی واقع در مرکز صفحه کلیک کنید. پس از ظاهر شدن صفحه‌کلید انگشت را روی فضای متن نگه داشته و از منوی ظاهر شده گزینه‌ی الصاق را لمس کنید.

7- دکمه‌ی آبی‌رنگ Start که در پایین کادر متنی قرار گرفته را لمس کنید.

8- گزینه‌ی Download را انتخاب کنید. این گزینه در بالاترین قسمت صفحه و در سمت راست واقع شده است.

9- پس از ظاهر شدن دکمه‌ی  Done، روی آن کلیک کنید. این گزینه در سمت راست صفحه قسمت بالا واقع شده است. با این کار دانلود ویدئو‌ی یوتیوب مورد آغاز می‌شود.

10- Documents  را باز کنید. آیکونی به شکل پوشه که در گوشه‌ی پایین و در سمت چپ صفحه قرار گرفته را لمس کنید. با این کار فهرستی از پوشه‌ها بر روی صفحه ظاهر می‌شود.

11- گزینه‌ی Downloads را لمس کنید. این پوشه در وسط صفحه‌ی Documents قرار گرفته و با لمس آن فهرستی از فایل‌هایی که تاکنون دانلود کرده‌اید، ظاهر می‌شود.

12- ویدئوی مورد نظر را اجرا کنید. عنوان و لینک ویدئو را یافته و آن را لمس کنید تا در برنامه‌ی Documents اجرا شود. با این کار، ویدئوی مورد نظر با پخش کننده‌ی ویدئوی این برنامه اجرا خواهد شد

13- ویدئو را به Camera Roll آیفون منتقل کنید. در سیستم‌عامل iOS ورژن 11، علاوه بر آن‌که می‌توان ویدئوها را هر زمان دلخواه در برنامه‌ی Documents اجرا کرد، همچنین می‌توان ویدئو را حین اجرا به بخش تصاویر آیفون نیز منتقل کرد.

• در گوشه‌ی دموی‌ تصویر ویدئو بر روی علامت “…” ضربه بزنید.
• گزینه‌ی Share و سپس گزینه‌‌ی Save to Files را لمس کنید. این گزینه تنها بر روی سیستم‌عامل‌های iOS 11 موجود بوده و در نسخه‌های پایین‌تر، قادر به انتقال ویدئو نخواهید بود.
• بر روی On My iPhone کلیک کنید، پوشه دلخواه را لمس کرده و سپس گزینه‌ی Add را لمس کنید.
• برنامه‌ی Files آیفون را باز کنید.
• گزینه‌ی Browse واقع در گوشه‌ی پایین، سمت راست را لمس کنید.
• گزینه‌ی On My iPhone را انتخاب کرده و سپس پوشه‌ای که ویدئو در آن ذخیره شده را لمس کنید.
• برای باز شدن ویدئو روی آن کلیک کنید.
• بر روی آیکون  Share کلیک کرده و سپس گزینه‌ی Save Video را انتخاب نمایید.

روش دوم: مخصوص سیستم‌عامل اندروید

1- ES File Explorer را دانلود کنید. این برنامه به شما اجازه می‌دهد فایل‌های دانلود شده را نمایش دهید و آن‌ها را به جا‌به‌جا کنید. به هنگام انتقال ویدئوی دانلود شده به بخش تصاویر اندروید به این امکان نیاز پیدا می‌کنید. برای این کار طبق مراحل زیر اقدام کنید:

• Google Player Store را باز کنید.
• روی نوار جستجو ضربه بزنید.
• ES File Explorer را تایپ کنید. در بین نتایج یافت شده‌ی پایین نوار جستجو، ES File Explorer را لمس کنید.
• INSTALL را انتخاب کنید.
• پس از ظاهر شدن صفحه، گزینه‌ی ACCEPT را انتخاب کنید.

2- لینک ویدئوی مورد نظر را کپی کنید. هرچند نمی‌توان ویدئوهایی مثل موزیک ویدئوها را دانلود کرد، همچنان با استفاده از برنامه‌ی Documents بسیاری از دیگر ویدئوها را می‌توان دانلود کرد. در ابتدا لازم است  آدرس ویدئوی مورد نظر را طبق مراحل زیر به دست آورید:

• یوتیوب را باز کنید.
• ویدئوی مورد نظر را بیابید.
• بر روی گزینه‌ی Share واقع‌ در پایین ویدئو کلیک کنید.
• Copy Link  را انتخاب کنید.

3- گوگل کروم را باز کنید. برنامه‌ی یوتیوب را بسته و آیکون برنامه‌ی Chrome را که به شکل گویی قرمز، زرد، سبز و آبی است، لمس کنید.

4- نوار جستجو واقع در بالای صفحه را لمس کنید.

5- به سایت VidPaw مراجعه کنید. نوار آدرس واقع در بالای صفحه‌ی نمایش را لمس کرده و سپس عبارت Vidpaw.com را تایپ نمایید. بر روی صفحه‌کلید اندروید دکمه‌ی Enter یا Go را لمس کنید.

6- آدرس ویدئو‌ی موردنظر را الصاق کنید. کادر متنی وسط صفحه را لمس کنید و زمانی که صفحه‌کلید اندروید ظاهر شد، انگشت خود را روی آن نگه دارید. در منوی ظاهر‌شده گزینه‌ی الصاق را انتخاب کنید

7- دکمه‌ای آبی‌رنگ Start  که به در پایین کادر متنی قرار گرفته را لمس کنید.

8- روی گزینه‌ی دانلود که در سمت راست بالای صفحه واقع شده، کلیک کنید.

9- پس از نمایش دکمه‌ی Done آن را انتخاب نمایید. این گزینه در گوشه‌ی بالا و سمت راست صفحه واقع شده است. پس از انتخاب این گزینه، دانلود ویدئو‌ی موردنظر آغاز خواهد شد.

10- برنامه مدیریت فایل ES File Explorer را باز کنید. گوگل کروم را بسته و برای باز کردن برنامه‌ی ES File Explorer بر روی آیکون آن کلیک نمایید.

• اگر برای اولین بار این برنامه را باز می‌کنید، احتمالاً برای رسیدن به صفحه‌ی اصلی می‌بایست چند صفحه اطلاعات راجع به برنامه را رد کنید.

11- محل ذخیره‌سازی را انتخاب کنید. طبق محل ذخیره پیش‌فرض، از بین حافظه‌ جانبی (SD Card) یا حافظه داخلی گوشی (Internal) یک مورد را انتخاب کنید.

12- پوشه Download را انتخاب کنید. این پوشه عموماً در وسط صفحه است؛ اما شاید لازم باشد برای پیدا کردن آن کمی به سمت پایین اسکرول کنید.

13- ویدئو را تماشا کنید. اسم و ‌تصویر ویدئوی مورد‌ نظر را یافته و سپس برای اجرای آن، بر روی گزینه‌ی پخش‌کننده ویدئو اندروید کلیک کنید.

14- ویدئو را به گالری اندروید منتقل کنید. اگر قصد دارید به جای استفاده از ES File Explorer، ویدئوی دانلود شده را در گالری نمایش دهید، طبق مراحل زیر عمل کنید:

• آیکون مربوط به ویدئو را لمس کرده و روی آن نگه دارید.
• در گوشه‌ی صفحه علامت ? را لمس نمایید.
• گزینه‌ی Move To را انتخاب کنید.
• پوشه‌ی Pictures را انتخاب نمایید.
• بر روی گزینه‌ی OK کلیک کنید.

روش سوم: استفاده از YouTube Red

1- برنامه Youtube را باز کنید. بر روی آیکون Youtube که به شکل مثلثی سفید با پس‌زمینه‌ای قرمز‌رنگ است، ضربه بزنید. با این کار درصورتی‌که قبلاً وارد سایت شده باشید، صفحه‌ی اصلی یوتیوب باز می‌شود.

• در غیر این صورت، برای ورود به سایت، پروفایل خود را انتخاب کرده و یا پس از کلیک بر روی Sign In، آدرس ایمیل و/یا رمز عبور خود را وارد کنید.

2- بر روی آیکون پروفایل خود کلیک کنید. این آیکون در گوشه‌ی بالای سمت راست صفحه قرار گرفته و منوی حساب‌ کاربری را باز می‌کند.

3- گزینه Get YouTube Red را لمس کنید. این گزینه حدوداً در بخش مرکزی منو قرار گرفته است.

4- گزینه Try It Free را که به شکل دکمه‌ای آبی‌رنگ در سمت راست صفحه و بر قسمت بالا قرار گرفته را لمس کنید.

• بر روی دستگاه‌های آیفون روی GET YOUTUBE RED ضربه بزنید و پس از ظاهر شدن قسمت مربوطه، شناساگر اپل (Apple ID) را وارد کنید. اکنون به مرحله‌ای که باید ویدئو را انتخاب کنید، منتقل خواهید شد.

5- اطلاعات پرداخت خود را وارد کنید. پس از بالا آمدن صفحه، نحوه پرداخت مورد ‌نظر را انتخاب کرده و یا با کلیک بر روی Add a method، جزئیات روش پرداختی را وارد نمایید.

6- رمز عبور یوتیوب را وارد کنید. فیلد ‌متنی مربوطه جهت تائید رمز عبور را لمس کرده و سپس رمز عبور حساب کاربری گوگل خود را وارد نمایید.

7- بر روی قسمت BUY که در انتهای صفحه واقع شده، ضربه بزنید. در صورت تائید رمز عبور و پرداخت موفق، یک اشتراک یک ‌ماهه برای استفاده‌ی رایگان از YouTube Red در اختیارتان قرار می‌گیرد.

• هزینه‌ی ماهانه‌ی استفاده از YouTube Red برای اندروید چیزی حدود 130 هزار تومان و برای آیفون معادل 170 هزار تومان است.

8- ویدئوی مورد نظر را انتخاب نمایید. ویدئو مورد نظر را جستجو کرده، سپس برای باز کردن ویدیو، روی آن ضربه بزنید.

9- روی گزینه‌ی Download  کلیک کنید. این گزینه در پایین ویدئو واقع شده‌ و در بعضی از نسخه‌های نرم‌افزار یوتیوب، ممکن است به شکل فلشی به سمت پایین باشد و پس از انتخاب آن، منویی ظاهر شود.

10- از کیفیت‌های موجود یکی را به دلخواه انتخاب کنید. کیفیت مورد نظر را برای ویدیو انتخاب نمایید.

11- بر روی گزینه‌ی DOWNLOAD که در انتهای منو قرار گرفته، ضربه بزنید. با این کار، ویدئوی مورد نظر روی موبایل دانلود می‌شود.

12- بدون اتصال به اینترنت ویدئوی خود را اجرا کنید. YouTube Red امکان تماشای آفلاین ویدیوهایی که پیشتر دانلود و مشاهده شده را در اختیار کاربر قرار را می‌دهد. برای این کار گزینه‌ی Library را لمس کرده و یکی از ویدئوهای موجود در قسمت Available Offline را انتخاب نمایید.

• این روش مخصوص افرادی است که کارت‌های بانک خارجی به‌طور مثال مستر کارت یا پی پال دارند؛ شما نیز در صورت تمایل می‌توانید از سایت‌هایی نظیر  Payment 24 که در زمینه انواع پرداخت‌های الکترونیکی فعالیت دارند، استفاده نمایید.

منبع: چطورپدیا

اَبررایانه‌های کوچک جیبی که همه‌ی ما همواره با خود این طرف و آن طرف می‌بریم، فقط در حال عرضه‌ی اطلاعات مفید به ما نیستند؛ بلکه شبانه‌روز، مقدار زیادی داده نیز درباره‌ی ما و عادت‌های ما گردآوری می‌کنند. در این راهنما خواهید دید که تلفن هوشمند و برنامه‌های فعال آن، چه چیزی را گردآوری می‌کنند و چطور می‌توانید مقداری آن را کنترل نمایید.

حسگرها در اندروید و iOS

گوشی هوشمند پر از حسگرهایی است که موقعیت مکانی شما را در دنیا، سرعت حرکت در فضا، جهت قرارگیری گوشی و غیره را زیر نظر دارند. همه‌ی این داده‌ها توسط برنامه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد تا تجربه‌ی کاربر را بهبود بخشند؛ به طوری‌که، کاربران بتوانند صفحه‌ی گوشی را از حالت عمود به افقی و بالعکس تغییر دهند و برای رفت و آمد نیز، شما را در مسیر صحیح راهنمایی کنند؛ اما حجم و مقدار داده‌ای که ذخیره می‌شود تا حد زیادی به سلیقه‌ی تولیدکننده‌ی گوشی بستگی دارد.

در ماه‌های اخیر، OnePlus در مرکز تعارضات درباره‌ی حفظ حریم خصوصی قرار گرفته است و روش برداشت اطلاعات شخصی قابل شناسایی (نظیر IDهای دستگاه) و ارسال آن به پایگاه مرکزی OnePlus، ظاهراً برای بهبود کیفیت تجربه‌ی کاربر دستگاه، بسیار مورد بحث قرار گرفت. از آن زمان به بعد، OnePlus مقداری از فعالیت گردآوری داده‌ی خود عقب‌نشینی کرد و قول داد که از داده‌ها فقط در داخل دستگاه استفاده نماید؛ اما این مسئله نشان‌دهنده‌ی قدرت بالای تلفن هوشمند در آشکارسازی اطلاعات و دشواری تمییز دادن اطلاعاتی است که جمع‌آوری می‌شود از آنهایی که جمع‌آوری نمی‌شود.

طبق سیاست حفظ حریم خصوصی گوگل که اندروید یکی از مجموعه‌های تحت تأثیر آن است، به محض ورود به اندروید با حساب کاربری گوگل، دستگاه به اعتبارنامه‌های گوگل متصل می‌شود و گوگل شروع به ثبت داده‌هایی نظیر مدت‌زمان و نوع تماس، موقعیت مکانی تلفن، اطلاعات دستگاه مورد استفاده و غیره می‌کند.

همچنین می‌توانید سیاست حفظ حریم خصوصی اَپل را به‌صورت آنلاین مشاهده نمایید. درست است که بسیاری از داده‌های گردآوری ‌شده، یکسان هستند؛ اما اَپل به دلیل ناشناسی‌سازی بخش بزرگی از این داده‌ها یا نگهداری آن در iPhone (به جای ارسال آن به اَپل)، با گوگل متفاوت است؛ بنابراین، درست است که مثلاً iOS می‌تواند موقعیت مکانی شما را ردیابی نماید؛ اما خود شرکت اَپل نمی‌داند کجا هستید. فقط تلفن همراه این اطلاعات را می‌داند.

یکی دیگر از مثال‌های واضحی که نشان می‌دهد اپل خود را از نظر حریم خصوصی از دیگران متمایز نموده، «شناساگر چهره» (Face ID) است. حسگرهای Face ID همه‌ی جزئیات صورت شما را ترسیم کرده و می‌دانند؛ اما این اطلاعات به‌شکل خصوصی و ایمن در تلفن همراه ذخیره می‌گردد. اطلاعات صورت کاربر اَپل یا iCloud مخابره نمی‌شود و هیچ‌کس نمی‌تواند به راحتی، تصویر صورت شما را به‌دست آورد.

اما برخی از این داده‌ها با اپلیکیشن‌های فرعی به اشتراک گذاشته می‌شود. مثلاً شاید برخی اپلیکیشن‌ها یک فیلتر AR روی صورت شما انجام دهند. اَپل شرط گذاشته است که چنین برنامه‌های اسکن صورت باید سیاست حفظ حریم خصوصی خود را به کاربر ارائه دهند.

اپلیکیشن‌های تلفن هوشمند

علاوه بر اطلاعات پایه‌ای که توسط گوشی هوشمند شما جمع‌آوری شده و به شرکت سازنده‌ی گوشی ارسال می‌شود (یا نمی‌شود)، اطلاعاتی را که اپلیکیشن‌های اجرایی جمع می‌کنند نیز فراموش نکنید. داده‌هایی که ثبت و ذخیره می‌شوند، به سیاست‌های حفظ حریم خصوصی و دسترسی‌هایی که به آن می‌دهید، بستگی دارد.

اگر می‌خواهید بدانید هر برنامه دقیقاً به ردیابی چه چیزی در گوشی اندروید شما دسترسی دارد، Settings را باز کرده و به قسمت Apps & notifications بروید. یکی از اپلیکیشن‌ها را انتخاب نموده و گزینه‌ی Permissions را بزنید. برای گوشی‌های iOS، Settings را باز کرده و سپس یک اپلیکیشن انتخاب کنید تا دسترسی‌ها و اجازه‌های آن را ببینید. بیشتر این دسترسی‌ها را می‌توان با یک دکمه باز و بسته، به راحتی روی اندروید و iOS لغو کرد.

این قسمت، جزئیات داده‌هایی را که یک اپلیکیشن می‌تواند در گوشی شما ردیابی کند، نشان می‌دهد؛ اما برای آنکه بدانید دقیقاً چه استفاده‌ای از این داده‌ها می‌شود، باید متن شرایط و قوانین استفاده و سیاست حفظ حریم خصوصی برنامه را در صورت موجود بودن، مطالعه کنید. گوگل اخیراً گفته است که تصمیم دارد برنامه‌هایی که سیاست‌های حفظ حریم خصوصی کاربر ندارند را تنبیه نماید؛ اما حتی با این شرایط هم، کاربران از نظر مقدار داده‌ای که از آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد، تا حد زیادی در اختیار توسعه‌دهندگان اپلیکیشن هستند.

مثلاً می‌توانید سیاست‌های حفظ حریم خصوصی برنامه گردشگری Airbnb را به‌صورت آنلاین مطالعه کنید. از این اپلیکیشن در گوشی خود استفاده می‌کنید؟ برنامه Airbnb می‌تواند موقعیت مکانی شما را ردیابی نماید، اطلاعاتی از دستگاه مورد استفاده‌ کسب کرده و زمان استفاده از اپلیکیشن را ثبت کند. سپس از این داده‌ها برای همه ‌چیز، از نشان ‌دادن مراکز Airbnb نزدیک به موقعیت مکانی کنونی شما گرفته تا ارائه‌ی فهرست‌های بهتر به شما استفاده می‌نماید.

حتی زمانی که فکر می‌کنید می‌دانید چه اطلاعاتی از شما ردیابی می‌شود، باز هم این داده‌ها شفاف نیست: فلیکس کروس، توسعه‌دهنده‌ی برنامه عکاسی اخیراً افشا کرده است که اگر به اپلیکیشن اجازه دهید عکس‌های روی دستگاه شما را مشاهده نماید، در عین حال اجازه خواهد داد موقعیت مکانی شما را نیز رصد کند؛ زیرا همه‌ی عکس‌های موجود در گوشی به‌طور پیش‌فرض دارای یک برچسب جغرافیایی هستند. حتی اگر به یک برنامه اجازه ندهید که موقعیت مکانی شما را ردیابی نماید، احتمالاً باز هم می‌تواند محل زندگی و مقصد سفر را بیشتر از طریق عکس‌های ذخیره ‌شده در گوشی حدس بزند. البته در هر صورت این به توسعه‌دهنده‌ی اپلیکیشن بستگی دارد که داده‌ها با هر هدفی در عمل از گوشی شما برداشت شود یا خیر.

درست همان زمانی که فکر می‌کنید یک اپلیکیشن را شناخته‌اید و مطمئن شده‌اید که شما را ردیابی نمی‌کند، متوجه می‌شوید که برنامه تشخیص مسیر Uber، ظاهراً با هدف بهبود عملکرد اپلیکیشن ساعت‌مچی اَپل، به‌شکل مخفیانه در حال ضبط فعالیت صفحه‌نمایش بوده‌ است. اگر قرار باشد ادعای Uber را باور کنید، این ویژگی برای رندر نقشه‌ بر گوشی و سپس انتقال آن به دستگاه پوشیدنی مورد استفاده قرار گرفته است؛ اما این نمونه‌ی دیگری است که اثبات می‌کند کاربران تا چه حد نسبت بی‌اطلاع هستند.

با مرورگر دلخواه خود در گوشی به اینترنت سری بزنید تا ببینید همه‌ی داده‌هایی که تا پیش از این درباره‌اش صحبت کردیم که به‌صورت آنلاین گردآوری می‌شود، دوباره در اینجا نیز نقش ایفا می‌کند. جستجوهایی که انجام داده‌اید، دستگاه مورد استفاده، موقعیت مکانی در جهان و غیره، همه گردآوری می‌شود. دو لایه ردیابی وجود دارد: داده‌هایی که توسط اپلیکیشن مرورگر و داده‌هایی که توسط وب‌سایت‌های بازدید شده رصد می‌شود.

در اینجا هم مقدار اطلاعات جمع‌آوری شده، به اپلیکیشن‌ها و خدماتی بستگی دارد که برای استفاده انتخاب می‌کنید. شاید تعجب نکنید که گوگل کروم هزاران داده، شامل تاریخچه و ریزعکس‌های سایت‌های بازدید شده و البته ورود یا عدم ورود شما به گوگل را ثبت می‌نماید و سپس همه‌ی این فعالیت‌ها به‌صورت پیش‌فرض در پروفایل گوگل شما ذخیره می‌گردد. سافاری نیز مقدار زیادی از داده‌های مشابه را ردیابی می‌کند؛ اما با پیروی از سیاست‌های اَپل، بخش بزرگی از داده‌ها را فقط داخل گوشی ذخیره‌سازی می‌کند و اکنون نیز ابزاری برای مسدودسازی ردیابی در اختیار دارد تا اجازه ندهد تبلیغ‌کنندگان، گشت‌وگذار شما را در اینترنت رصد کنند.

بازپس‌گیری کنترل

همانطور که احتمالاً می‌توانید حدس بزنید، فهمیدن اینکه دقیقاً چه داده‌هایی گردآوری می‌شود و سپس در چه راهی مورد استفاده یا در اختیار چه گروه دیگری قرار می‌گیرد، کار آسانی نیست. این سیاست‌ها به‌قدری ابهام دارند که راه‌های گریز فراوانی در اختیار تولیدکنندگان قرار می‌دهند. مثلاً سامسونگ، طبق سیاست‌های خود، احتمالاً اطلاعات GPS را از گوشی شما گردآوری می‌کند، شاید جستجوی صوتی شما را در اختیار برنامه‌های فرعی قرار می‌دهد تا صوت را به متن تبدیل نمایند و ممکن است همه‌ی این داده‌ها را در اختیار شرکای تجاری خود قرار دهد تا از آن برای نشان دادن تبلیغات به شما استفاده نمایند.

در نهایت اگر از این قضیه دل خوشی ندارید، می‌توانید دیگر از گوشی استفاده نکنید؛ اما تنظیمات خاصی در گوشی شما وجود دارد که با استفاده از آن می‌توانید دست دستگاه‌ها و اپلیکیشن‌ها را از گردآوری هر مقدار داده‌ای که دوست دارند، کوتاه نمایید.

ردیابی موقعیت مکانی یکی از موارد مهم به‌شمار می‌رود. هم برای کاربران و هم تبلیغ‌کنندگان بسیار ارزشمند است. در اندروید (موجود)، با باز کردن Settings و سپس لمس Security & Location و Location و سپس خاموش کردن ردیابی، می‌توانید به‌طور کلی ردیابی موقعیت مکانی را در گوشی غیرفعال نمایید. در iOS، بخش Settings را باز کرده و سپس به Privacy and Location services بروید و این ویژگی را غیرفعال کنید. از همان منوها می‌توانید ردیابی موقعیت مکانی را در هر اپلیکیشنی که بخواهید به‌صورت جداگانه غیرفعال یا محدود نمایید.

قبلاً هم درباره‌ی ویرایش دسترسی‌های هر اپلیکیشن به صورت مجزا از طریق منوی Apps & permissions در تنظیمات اندروید یا لمس نام اپلیکیشن در تنظیمات iOS صحبت کرده‌ایم. تعریف بیشتر این دسترسی‌ها از قبل واضح است. مثلاً دسترسی به تقویم و مخاطبین؛ اما شما می‌توانید تعیین نمایید که اپلیکیشن بتواند از حسگرهای حرکتی گوشی، برای شمردن تعداد گام‌ها یا غیره، داده برداشت کند یا خیر. در اندروید، این قابلیت با برچسب Body sensors و در iOS با برچسب Motion & Fitness مشخص شده است.

تا جایی که به گوگل مربوط می‌شود، گزینه‌های فراوانی برای مدیریت دسترسی‌ها وجود دارد که اپلیکیشن‌های گوگل را بر روی اندروید، iOS و دیگر سیستم‌عامل‌ها تحت پوشش قرار می‌دهند. اگر صفحه‌ی حساب کاربری گوگل خود را در اینترنت باز کرده و سپس Personal info & privacy را انتخاب نمایید، می‌توانید روش جمع‌آوری داده را (از طریق Go to Activity Controls) تغییر دهید یا برخی داده‌هایی که پیش از این از گوشی شما در اختیار گوگل قرار گرفته است را از طریق Go to My Activity، پاک کنید. مثلاً می‌توانید همه‌ی جستجوهای صوتی که با استفاده از دستیار گوگل در گوشی انجام داده‌اید را ببینید و پاک کنید.

هر اپلیکیشن مجزا ممکن است تنظیمات و گزینه‌های حریم خصوصی خاص خود را داشته باشد و بتوانید از آن استفاده کنید؛ اما بیشتر آنها چنین تنظیماتی ندارند و برخی توسعه‌دهندگان نیز به اندازه‌ی گوگل به جمع‌آوری داده از شما علاقمند هستند. فیس‌بوک استثناء است و قبلاً درباره‌ی اینکه چطور فیس‌بوک در همه‌ی دستگاه‌ها شما را دنبال می‌کند و چطور می‌توانید تا حدی آن را محدود نمایید، مطلب نوشته بودیم.

در نهایت، استفاده‌ی از تلفن هوشمند به خلق تصویر شما و نوع تبلیغاتی که به آن علاقمند هستید، به شرکت‌هایی نظیر گوگل، فیس‌بوک و غیره کمک می‌کند. حتی اگر یک اپلیکیشن، زیرمجموعه‌ی شبکه‌ی بزرگ تبلیغات نباشد، ممکن است این داده‌ها را به یکی از این شبکه‌ها بفروشد. اَپل از این نظر جایگاهی مجزا دارد و اطلاعاتی را که ردیابی می‌کند، برای استفاده‌ی خود و بیشتر در همان دستگاه نگه می‌دارد؛ اما البته باید بدانید که اپلیکیشن‌های اجرایی روی iOS آزادی عمل بیشتری برای انجام کارهایی که می‌خواهند، در اختیار دارند.

حتی اگر به‌شکلی منطقی با مقداری نظارت و ردیابی در اندروید و iOS کنار بیایید، باز هم باید بدانید هر بار که گوشی هوشمند خود را روشن می‌کنید، چه نوع داده‌هایی از شما برداشت می‌شود. چه لازم باشد چند مورد از ابزار رسانه‌های اجتماعی را حذف نمایید یا ردیابی موقعیت مکانی چند اپلیکیشن را غیرفعال کنید، مقداری کنترل ظاهری بر حریم خصوصی خود به دست خواهید آورد.

منبع: چطورپدیا

روش اول: استفاده از آیتونز برای آیفون

1 – آیفون را به رایانه خود متصل کنید. سریع‌‌ترین راه برای بک‌‌آپ گرفتن از آیفون استفاده از آیتونز بر روی کامپیوتر است. آیفون را با استفاده از کابل USB به کامپیوتر متصل کنید.

2 – نرم‌افزار آیتونز را بر روی کامپیوتر اجرا کنید. ممکن است هنگامی‌که آیفون را وصل می‌کنید، برنامه به‌صورت خودکار اجرا شود.

• اگر آیتونز را بر روی کامپیوتر خود نصب نکرده‌اید، می‌توانید آن را به‌صورت رایگان از آدرس com/itunes/download دانلود کنید.

3 – آیفون خود را در iTunes انتخاب کنید. می‌توانید ببینید که یک دکمه برای آیفون شما در ردیف بالای پنجره iTunes ظاهر می‌شود.

• درصورتی‌که برای اولین بار آیفون خود را به کامپیوتر متصل می‌کنید، وارد یک پروسه راه‌اندازی کوتاه خواهید شد. این فرایند هیچ تغییری در اطلاعات آیفون شما ایجاد نخواهد کرد.

• ممکن است لازم شود برای پیغامی که روی صفحه آیفون ظاهر می‌شود، گزینه اعتماد «trust» را انتخاب کنید.

4 – خریدهای خود را انتقال دهید. شما می‌توانید تمام محتویات و برنامه‌های خریداری شده را به کتابخانه آیتونز «iTunes library» انتقال دهید. قبل از بک‌‌آپ گرفتن حتماً این کار را انجام دهید.

• بر روی منوی File کلیک کنید. اگر منوی File را نمی‌بینید، دکمه Alt را فشار دهید.
• گزینه Devices و سپس Transfer Purchased Content from iPhone که به معنی انتقال محتویات خریداری شده از آیفون را انتخاب کنید.

• منتظر شوید تا انتقال داده‌ها کامل شود. اگر محتویات زیادی را از آیتونز بر روی آیفون خود خریداری و دانلود کرده‌اید، این پروسه ممکن است مدتی به طول بیانجامد.

5 – در صفحه ظاهر شده گزینه Back Up Now را انتخاب کنید. این قسمت به‌صورت خودکار هنگامی‌که آیفون خود را در آیتونز انتخاب می‌کنید، ظاهر می‌شود.

6 – صبر کنید تا از اطلاعات آیفون بک‌‌آپ گرفته شود. فرآیند بک‌‌آپ گرفتن به احتمال زیاد مدتی طول خواهد کشید. شما می‌توانید چگونگی انجام کار را در قسمت بالای پنجره آیتونز مشاهده کنید. ضمناً حواستان باشد که در طول انجام فرآیند بک‌‌آپ، اتصال تلفن خود را از کامپیوتر جدا نکنید.

• بک‌‌آپ گرفتن از طریق آیتونز شامل پشتیبانی از تمام اطلاعات شما می‌شود. البته اطلاعاتی که از طریق خود آیتونز وارد دستگاه شما شده، دوباره ذخیره‌سازی نخواهند شد چراکه شما می‌توانید بار دیگر به‌راحتی آن‌ها را از طریق آیتونز به تلفن خود انتقال دهید.

7 – بازیابی بک‌‌آپ با استفاده از آیتونز. شما می‌توانید از طریق آیتونز هر بک‌‌آپی را که قبلاً تهیه کرده‌اید، به گوشی خود بازگردانید.

• با اتصال آیفون خود به کامپیوتر، بر روی دکمه بازیابی بک‌‌آپ «Restore Backup» در صفحه Summary کلیک کنید.

• برای انتخاب بک‌‌آپ مورد نظر خود، می‌توانید تاریخ‌ها را چک کنید.

• صبر کنید تا آیفون فرایند بازیابی و هماهنگ‌سازی را انجام دهد. پس از بازگرداندن اطلاعات، آیفون خاموش و روشن می‌شود و سپس هماهنگ‌سازی با آیتونز آغاز خواهد شد. تا پایان این فرآیند تلفن خود را از کامپیوتر جدا نکنید.

روش دوم: استفاده آیفون از iCloud

1 – آیفون خود را به یک منبع برق وصل کنید. فرایند بک‌‌آپ گرفتن ممکن است مدتی طول بکشد، پس بهتر است قبل از آغاز کار، آیفون خود را به یک منبع برق وصل کنید.

2 – آیفون را به اینترنت وای فای «Wi-Fi»متصل کنید. حجم بک‌‌آپ ممکن است بسیار زیاد باشد و در یک چشم بهم زدن، تمام داده اینترنت تلفن همراه شما را مصرف کند، بنابراین بهتر است که قبل از شروع روند بک‌‌آپ‌گیری، تلفن خود را به یک شبکه وای فای متصل کنید.

• به تنظیمات تلفن و قسمت Wi-Fi بروید، در آنجا شبکه اینترنت مورد نظر خود را پیدا و رمز عبور را وارد نمایید.

3 – دوباره به تنظیمات و این بار به قسمت iCloud بروید. در اینجا تنظیمات iCloud آیفون خود را می‌بینید.

• اگر از طریق اپل آی‌دی «Apple ID» خود وارد نشده‌اید، بر روی گزینه ثبت‌نام کلیک کنید و وارد شوید. برای استفاده از ظرفیت iCloud خود و بک‌‌آپ گرفتن از اطلاعات در آنجا، لازم است که با اپل آیدی خود وارد شوید.

4 – گزینه Backup در تنظیمات iCloud را انتخاب کنید. این گزینه در پایین منوی تنظیمات دیده می‌شود.

5 – گزینه Backup در iCloud را فعال کنید. این گزینه برای شروع بک‌‌‌‌آپ گرفتن خودکار در iCloud باید فعال باشد.

6 – گزینه Back Up Now را انتخاب کنید و تا پایان فرایند بک‌‌آپ گیری صبر کنید. زمان این فرایند با توجه به حجم اطلاعاتی که می‌خواهید از آن بک‌‌آپ بگیرید، تعیین می‌شود و هرچه حجم بالاتر باشد، این روند بیشتر طول می‌کشد.

• فرآیند بک‌‌آپ iCloud از اطلاعاتی که قبلاً در iCloud ذخیره شده است، اطلاعاتی مانند لیست مخاطبین، تقویم‌ها و آلبوم‌های عکس، دوباره بک‌‌آپ نمی‌گیرد.

• اگر در iCloud ظرفیت و حجم کافی وجود نداشته باشد، شما قادر به ایجاد بک‌‌آپ نخواهید بود.

7 – محتوای بک‌آپ را مشاهده کنید. از آنجایی که حافظه iCloud محدود است، شما می‌توانید محتوای قابل ذخیره را کنترل کرده و بک‌آپ‌های قبلی را در صورت تمایل پاک کنید.

• بخش تنظیمات را باز کرده و گزینه iCloud را انتخاب نمایید.
• بر روی گزینه Storage کلیک کرده و سپس Manage Storage را انتخاب کنید.
• برای بک‌آپ مورد نظرتان کلیک کنید.
• تیک برنامه‌هایی که نمی‌خواهید از آنها بک‌آپ گرفته شود را غیرفعال کنید. از شما خواسته می‌شود که غیرفعال بودن این برنامه‌ها را تأیید کنید، پس از آن، این برنامه‌ها از فرآیند بک‌آپ‌گیری حذف می‌شوند.
• برای حذف کامل بک‌آپ از iCloud بر روی گزینه Delete Backup کلیک کنید.

8 – بازیابی بک‌‌آپ از iCloud. برای بازیابی بک‌‌آپ از iCloud باید مانند یک آیفون جدید تمام اطلاعات موجود بر روی تلفن خود را پاک کرده و آنگاه اقدام به بازگرداندن اطلاعات بک‌‌آپ کنید.

• به بخش تنظیمات و قسمت General بروید.
• به پایین صفحه بروید و در آنجا قسمت Reset را انتخاب کنید.
• گزینه Erase All Content and Settings به معنی پاک کردن تمام اطلاعات را انتخاب و تائید کنید.
• منتظر بمانید تا اطلاعات تلفن پاک و سپس دستگاه خاموش و روشن شود.
• مراحل راه‌اندازی ابتدایی را طی کنید و هنگام مشاهده پیغام مورد نظر گزینه Restore from and iCloud Backup به معنی بازگرداندن بک‌‌آپ از iCloud را انتخاب کنید.

روش سوم: اندروید

1 – به بخش تنظیمات اندروید بروید. فرایند بک‌‌آپ گرفتن در سیستم‌عامل اندروید، به‌طور قابل توجهی به این نکته بستگی دارد که شما از چه نوع دستگاهی استفاده می‌کنید. با این حال بسیاری از دستگاه‌ها این قابلیت را به شما می‌دهند که اطلاعات ضروری را در حساب گوگل خود ذخیره کنید.

2 – گزینه Backup & reset به معنی بک‌‌آپ و بازنشانی را انتخاب کنید. این کلمات ممکن است در دستگاه‌های مختلف اندکی متفاوت باشد.

3 – اطمینان حاصل کنید که گزینه Back up my data به معنی بک‌‌آپ گرفتن از اطلاعات من در قسمت Google Backup فعال باشد. این گزینه تنظیمات دلخواه شما روی دستگاه را در حساب گوگل ذخیره می‌کند. این بک‌‌آپ حجم و فضای گوگل درایو شما را اشغال نمی‌کند.

• بک‌‌آپ حساب گوگل لیست مخاطبین، تقویم‌ها، اطلاعات نرم‌افزار، رمز عبور وای‌فای و بعضی از تنظیمات اساسی تلفن را ذخیره می‌کند. این بک‌‌آپ شامل ذخیره‌سازی پیام‌ها و عکس‌ها نمی‌شود.
• چنانچه حساب گوگل شما شامل فرآیند بک‌‌آپ نشده است، می‌توانید یک حساب را اضافه کنید و یا به‌طور رایگان حسابی جدید بسازید.

4 – از خدمات پشتیبانی شرکت سازنده دستگاه خود استفاده کنید. جدا از خدمات پشتیبانی و بک‌‌آپ گوگل، شرکت‌های سازنده دستگاه شما مانند ال‌جی و سامسونگ هم ممکن است خدماتی برای بک‌‌آپ گرفتن از اطلاعات در نظر گرفته باشند. این خدمات معمولاً در بالای همان منوی Backup & reset دیده می‌شوند.

• فرایند ذخیره‌سازی با توجه به شرکت سازنده ممکن است در هر دستگاه متفاوت باشد. برای بک‌‌آپ گرفتن روی دستگاه و یا ابر «Cloud»، دستورالعمل‌ها را دنبال کنید.

5 – از اپلیکیشن Google Photos برای ذخیره‌سازی عکس‌های خود استفاده کنید. نرم‌افزار Google Photos به شما این اجازه را می‌دهد که تمامی عکس‌های خود را به‌طور رایگان و با کیفیت بالا در حساب گوگل خود ذخیره کنید. شما همچنین می‌توانید با استفاده از گوگل درایو خود، عکس‌هایتان را با کیفیت اصلی در آنجا ذخیره کنید. تمامی حساب‌های گوگل دارای 15 گیگابایت حجم ذخیره‌سازی رایگان هستند.

• اگر نرم‌افزار Google Photos را ندارید، می‌توانید آن را به‌طور رایگان دانلود کنید. برنامه را اجرا کرده، وارد منو شوید و Settings را انتخاب کنید.
• گزینه Back up & sync به معنی بک‌‌آپ و هماهنگ‌سازی را انتخاب و فعال کنید و اگر هنوز وارد حساب گوگل خود نشده‌اید، این کار را انجام دهید.
• وارد قسمت Upload size شوید تا کیفیت مورد نظر برای بارگذاری عکس‌ها را انتخاب کنید. ممکن است کیفیت عکس‌ها مقداری پایین بیاید اما هیچ محدودیتی برای بارگذاری عکس‌‌ها و تعداد آن‌ها وجود ندارد. عکس‌های باکیفیت اصلی تغییر نمی‌کنند اما از حجم گوگل درایو شما کاسته خواهد شد.
• گزینه Back up all را انتخاب کنید تا فرآیند بک‌‌آپ گرفتن از عکس‌ها آغاز شود. شما می‌توانید تمام عکس‌های پوشه دوربین خود را در حساب گوگل خود ذخیره کنید.

6 – دستگاه خود را به یک کامپیوتر متصل کنید تا یک بک‌‌آپ بر روی آن ایجاد کنید. یک راه معمول برای پشتیبانی از اطلاعات اندروید، اتصال دستگاه به کامپیوتر و کپی‌برداری از تمام اطلاعات دستگاه درون کامپیوتر است.

• دستگاه اندروید خود را از طریق یک کابل USB به ویندوز و یا کامپیوتر مک خود متصل کنید. اگر از یک کامپیوتر مک استفاده می‌کنید، ممکن است لازم شود نرم‌افزار تبادل اطلاعات اندروید را نصب کنید. (android.com/filetransfer/).
• اندروید را در جستجوگر خود اجرا کنید. برای ویندوز می‌توانید کلیدهای . Win+E را فشار دهید.
• تمام اطلاعات و پوشه‌های موجود در اندروید را در یک پوشه جدید در کامپیوتر خود ذخیره کنید. این روند از تمام اطلاعات موجود در دستگاه اندروید از جمله عکس‌ها، ویدیوها، اطلاعات نرم‌افزار و غیره در کامپیوتر نسخه‌برداری می‌کند. دستگاه را در طول روند کپی‌برداری از کامپیوتر جدا نکنید.

7 – از یک نرم‌افزار پشتیبانی ثانویه استفاده کنید. نرم‌افزارهای ثانویه زیادی وجود دارند که می‌توانند از دستگاه اندروید شما بک‌‌آپ بگیرند. این نرم‌افزارها برای گوشی‌های به‌اصطلاح روت شده کارایی بیشتری دارند، هنگامی‌که می‌خواهید از رام (ROM) بک‌‌آپ بگیرید. البته این نرم‌افزارها می‌توانند برای گوشی‌های روت نشده هم کارایی داشته باشند. نرم‌افزار بک‌‌آپ ممکن است برای بسیاری از کاربران کارایی نداشته باشد چراکه Google Backup، پشتیبانی سازنده و Google Photos تقریباً تمام اطلاعات تلفن همراه شما را ذخیره‌سازی می‌کنند.

• برخی از برنامه‌های معروف بین نرم‌افزارهای بک‌‌آپ شامل Helium، Ultimate Backup، Titanium Backup، EasyBackup و Restore هستند.

منبع: چطورپدیا

خبر بد برای افرادی که دست یا جیب کوچک (یا هر دو) دارند این است: به نظر می‌رسد حالا حالاها قرار است ابعاد گوشی‌ها بزرگ باشد؛ اما داشتن گوشی با صفحه‌ی بزرگ به معنای آن نیست که نمی‌توانید اگر لازم باشد فقط با یک دست آن را در دست بگیرید. حقه‌های نرم‌افزاری و اپلیکیشن‌هایی وجود دارد که باید با آن آشنا شوید.

حالت دست‌یابی را فعال نمایید

اَپل نوعی ویژگی به نام Reachability را در سال 2014 به iOS اضافه نمود و از آن زمان تاکنون، کاربران با استفاده از آن می‌توانند منوها و آیکون‌ها را در بالای صفحه‌نمایش لمس کنند. در iOS 12 این ویژگی به‌صورت پیش‌فرض غیرفعال است؛ اما با انتخاب General و سپس Accessibility در Settings و روشن کردن دکمه‌ی Reachability، می‌توان آن را فعال کرد.

بعد از انجام این کار، کافی است به‌سرعت قسمت پایین صفحه‌نمایش را بالا یا پایین بکشید تا نیمه‌ی بالایی صفحه را پایین بکشید و با یک دست، سریع‌تر کاری را که می‌خواهید انجام دهید. در گوشی‌های آیفون قدیمی‌تر، به‌جای این کار، دو بار آرام دکمه‌ی Home را فشار دهید.

اندروید هیچ حالت رسمی نظیر Reachability پیش‌ساخت در خود ندارد؛ اما برخی تولیدکنندگان اندروید به انتخاب خود این گزینه را اضافه نموده‌اند. مثلاً در مورد دستگاه‌های سامسونگ، باید از ویژگی‌های پیشرفته «Advanced» در Settings، One-handed mode را انتخاب نمایید. روش‌های مختلفی نیز برای اجرای این حالت قابل انتخاب است یا با کشیدن انگشت از گوشه‌ی پایین صفحه رو به بالا یا سه فشار بر دکمه‌ی Home.

شرکت HTC دیگر شرکتی است که یک حالت تک‌دستی کاربردی و آسان، مستقیم در نرم‌افزار اندروید خود گنجانده است. در این مورد، باید قسمت Display & gestures و One-handed mode را از Settings سیستم انتخاب نمایید تا این ویژگی فعال شود. سپس سه بار روی دکمه‌ی Home فشار دهید تا اجرا گردد.

صفحه‌کلید را دستکاری کنید

هم اندروید و هم iOS شامل یک «حالت تک‌دستی» برای صفحه‌کلیدهای پیش‌فرض خود هستند. در اندروید، کلید ویرگول (پایین سمت راست) را لمس کرده و نگاه دارید؛ سپس کلید تغییر حالت را (کلید سمت راست) انتخاب کرده و رها کنید.

صفحه‌کلید به یک سوی صفحه می‌رود. می‌توانید از دکمه‌ی پیکان برای عوض کردن سمتی که صفحه‌کلید در آن نمایان می‌شود، از کلید پرش (در پایین) برای حرکت دادن صفحه‌کلید و بردن آن به هر جایی از صفحه‌نمایش که دوست دارید و از کلید بسط دادن (در بالا) برای بازگشت به حالت استاندارد استفاده نمایید.

در استفاده از iOS، حالت تک‌دستی معادل، شباهت بسیاری به اندروید دارد. در اینجا کافی است کلید شکلک‌ها را لمس کرده و نگاه دارید (قسمت پایین سمت چپ، زیر صفحه‌کلید) و سپس یکی از حالت‌های تک‌دستی را در سمت چپ یا راست انتخاب نمایید.

در اینجا هم صفحه‌کلید به یک سوی صفحه‌نمایش خواهد رفت و می‌توانید از کلید پیکان برای بردن آن به دیگر سوی صفحه و بالعکس یا برگشت به منوی انتخاب حالت، استفاده نمایید. اگر بخواهید صفحه‌کلید را به اندازه‌ی کامل خود برگردانید، دوباره کلید شکلک‌ها را لمس کرده و نگاه دارید و سپس صفحه‌کلید کامل را انتخاب نمایید.

صفحه‌ی اصلی را سازگار کنید

یکی از روش‌های آسان کردن استفاده از گوشی‌های بزرگ با فقط یک دست، این است که هر آنچه که لازم دارید را در یکی از گوشه‌های سمت راست صفحه‌نمایش قرار دهید. مثلاً در مورد صفحه‌ی اصلی، می‌توانید همه‌ی اپلیکیشن‌ها و میان‌برهای مورد علاقه‌ی خود را در دسترس انگشت شست خود قرار دهید.

انجام این کار در اندروید بسیار ساده و راحت است. کافی است یکی از میان‌برها را لمس کرده و انگشت را روی آن نگاه دارید و سپس به هر کجای صفحه که می‌خواهید ببرید. آیکون مدنظر را بکشید و به داخل نوار موارد مورد علاقه بیاندازید تا بتوانید از پایین صفحه‌نمایش به آن دسترسی داشته باشید. شاید لازم باشد ابتدا یک آیکون دیگر را از این نوار خارج کنید.

سیستم‌عامل iOS از این نظر که مجبور هستید یک قفسه‌ی یکپارچه از آیکون‌ها تنظیم ‌کنید، محدودیت بیشتری ایجاد کرده است. می‌توانید پرکاربردترین اپلیکیشن‌ها و میان‌برها را به گوشه‌ها ببرید؛ اما مجبورید برای بر هم نخوردن نظم و ترتیب آیکون‌ها، جای خالی بقیه‌ی صفحه را با اپلیکیشن‌های دیگر پر کنید.

به‌جای این کار، می‌توانید از Makeovr به‌عنوان راه‌حل استفاده کنید (سایت آن را روی گوشی آیفون خود باز کنید): با استفاده از چند حقه‌ی آیکون نامرئی هوشمند، تصویری از فضای خالی در صفحه‌ی اصلی گوشی به رخ می‌کشد، به این معنا که می‌توانید آزادانه آیکون‌های واقعی خود را به دلخواه بچینید.

اپلیکیشن‌ها را با دقت انتخاب کنید

بررسی کنید و ببینید آیا اپلیکیشن‌هایی که زیاد اجرا می‌کنید، گزینه‌ای برای تطبیق رابط کاربری برای استفاده‌ی آسان‌تر با یک دست دارند یا خیر؛ اما ممکن است ناامید شوید. تعداد اپلیکیشن‌های اندکی وجود دارد که اجازه دهند طرح‌بندی را به معنای واقعی تغییر دهید.

برنامه Opera Touch یک استثناء است که هم در اندروید و هم در iOS رایگان قابل ‌نصب است. این مرورگر، متناسب با کنترل ساده و مستقیم با یک دست طراحی و ساخته شده است. در پایین رابط کاربری، گزینه‌ای وجود دارد که Opera نام آن را Fast Action Button گذاشته است. می‌توانید آن را فشرده و نگاه دارید تا جستجو انجام دهید، در برگه‌های باز جابجا شوید و به ویژگی‌های مختلف دیگر دسترسی پیدا کنید.

اگر اندروید دارید، می‌توانید از اپلیکیشن آزمایشی One-Handed Mode از XDA استفاده کنید که تلاش می‌کند کارکردهای Reachability در iOS را با کوچک کردن صفحه‌نمایش برای دسترسی آسان با یک دست، در اندروید اجرایی کند. با همه‌ی اپلیکیشن‌ها کارکردی عالی ندارد، اما ارزش دارد نگاهی به آن بیاندازید.

برنامه‌ی Reachability Cursor نیز برای اندروید وجود دارد و مثل برنامه‌ی قبل، نسخه‌ی بتای آن به شکل پایه و رایگان است؛ اما نسخه‌ی پرمیوم نیز دارد. در این برنامه، یک مکان‌نما روی صفحه در اختیار شما قرار گرفته است که با انگشت شست خود به راحتی قابل‌دسترس است و با کشیدن مکان‌نما، به شما اجازه می‌دهد تقریباً همه‌چیز گوشی خود را، از وارد کردن متن گرفته تا انتخاب گزینه‌های روی منوها، کنترل کنید.

از دستورهای صوتی استفاده کنید

قبول است. این کار نوعی تقلب محسوب می‌شود. در واقع بدون استفاده از دست از گوشی خود استفاده می‌کنید و اگر در کتابخانه‌ای ساکت یا اتوبوسی پرسروصدا و شلوغ باشید، دیگر به کار نمی‌آید؛ اما شما را قادر می‌سازد تا بدون بغل گرفتن گوشی در دو دست، از آن استفاده کنید؛ بنابراین شاید به درد شما بخورد.

ایده‌ی اصلی دستورهای صوتی این است که بتوانید به کمک Siri یا دستیار گوگل، هر کاری که لازم دارید را انجام دهید: این اپلیکیشن‌ها کاری بیش از جستجو در اینترنت و گرفتن اطلاعات آب و هوا از اینترنت و یا شاید حتی بیش از آنچه که فکر کنید، می‌توانند به شما کمک کنند.

قصد نداریم فهرست جامعی از دستورهای Siri و دستیار گوگل را در اینجا ارائه دهیم؛ اما می‌توانید به صورت آنلاین، از اَپل یا گوگل چند راهنمایی دریافت کنید. هر دو اپلیکیشن به شما اجازه می‌دهند با استفاده از صدای خود، مثلاً سایت باز کنید، بلوتوث و wifi را فعال یا غیرفعال نمایید، یادآور تنظیم کنید و تقویم‌ها را اجرا نمایید.

هر دو اپلیکیشن شما را قادر به ارسال پیامک و ایمیل و ارسال و دریافت تماس نیز می‌کنند و دیگر نیازی نیست برای انتخاب مخاطب، با صفحه‌نمایش کلنجار روید و متنی تایپ کنید. دستیار گوگل و Siri همچنین قادر هستند برای شما عکس‌برداری کنند. قبل از آنکه تلاش کنید با دست کاری انجام دهید، ببینید آیا می‌توانید با دستور صوتی کار را تمام کنید یا خیر.

منبع: چطورپدیا

زمان زیادی برای کار با صفحه‌کلید گوشی هوشمند سپری می‌شود؛ بنابراین هر نوع به‌روز رسانی یا حقه‌ی کوچکی که بتوان در آن ایجاد کرد، در عمر گوشی اثر زیادی برجای خواهد گذاشت. اگر هرگز از محدوده‌ی صفحه‌کلید پیش‌فرض گوشی خود فراتر نرفته‌اید، در ادامه چند به‌روزرسانی که از آن بی‌بهره ‌مانده‌اید را خواهید دید. چه گوشی اندروید چه iOS داشته باشید، دیگر وقت آن رسیده است که دست به کار شوید و چند صفحه‌کلید جدید را امتحان کنید.

زمانی که صفحه‌کلید فرعی خود را نصب کردید، می‌توانید در تنظیمات اپلیکیشن گوشی آن را فعال نمایید. در اندروید، System را لمس کرده و سپس به Languages & input بروید. در ادامه روی Virtual keyboard و Manage keyboards بزنید تا انتخاب خود را انجام دهید. در iOS، به مسیر Add New Keyboard Keyboard->  General-> ، بروید. پس از فعال‌سازی، می‌توانید با فشار طولانی آیکون کره‌ی زمین در سمت چپ کلید فاصله، صفحه‌کلیدها را انتخاب نمایید.

شاید لازم باشد برای اجرای کامل و درست صفحه‌کلیدها روی گوشی، مقداری پیکربندی انجام دهید؛ اما خود اپلیکیشن‌های صفحه‌کلید، طی این فرایند شما را راهنمایی خواهند کرد. همه‌ی این اپلیکیشن‌ها به رایگان قابل‌استفاده یا حداقل قابل‌آزمایش هستند، مگر آنکه چیز دیگری در آن مشخص شده باشد.

زیبایی بیشتر

صفحه‌کلیدهای پیش‌فرض اندروید و iOS موارد بسیاری را مدنظر قرار می‌دهند؛ اما شاید طراحی پیشرفته و به روز، در اولویت کاری طراحان آن نبوده است. بسیاری از افزونه‌های موجود برای صفحه‌کلید، از نظر سفارشی‌سازی و قالب‌بندی، فعال‌تر هستند؛ بنابراین می‌توانید چیزی مناسب‌تر برای سلیقه‌ی خود پیدا کنید و از آن برای تایپ کردن استفاده نمایید.

صفحه کلید Fleksy برای اندروید و iOS گزینه‌ی خوبی است و شما را قادر می‌سازد تا رنگ‌ها و سایه‌ها و موارد دیگری را در قالب‌های پیش‌ساخته تغییر دهید و برای برخی موارد نیز باید مبلغی بپردازید. صفحه‌کلید Minuum برای اندروید و iOS نیز کلکسیون رنگی مناسب برای انتخاب در اختیار کاربر قرار می‌دهد و گزینه‌ای برای کوچک‌کردن کلیدها به اندازه‌ای جمع‌وجورتر نیز دارد.

گرچه SwiftKey در فهرست پرطرفدارترین صفحه‌کلیدهای اندروید و iOS قرار نگرفته است؛ اما کلکسیون زیبایی از قالب‌ها دارد و حتی می‌توانید برای زمینه‌ی صفحه‌کلید، به دلخواه خود عکس بارگذاری کنید. برنامه‌ی Typany Keyboard نیز ساخت چین برای اندروید و iOS است. اگر چشمان شما طاقت آن را داشته باشد، چیزی شبیه به روشن‌ترین و متنوع‌ترین قالب‌های صفحه‌کلید را ارائه می‌دهد.

تصحیح خودکار ارتقاءیافته

داشتن یک سیستم تصحیح خودکار مناسب حقیقتاً کمک می‌کند به راحتی پیام‌رسانی، نوشتن ایمیل و جستجو در اینترنت را انجام دهید و چند صفحه‌کلید وجود دارد که مدعی هستند نسبت به گزینه‌های پیش‌فرض اَپل و گوگل برای پیش‌بینی کلمه‌ی بعدی شما، عملکرد بهتری خواهند داشت.

صفحه‌کلید SwiftKey برای اندروید و iOS مدت‌ها از «شبکه‌ی عصبی پیشرفته‌ی» (AI) برای حدس زدن کلمات بعدی کاربر استفاده کرده‌اند. این برنامه، هوشمندترین فناوری تصحیح خودکار و پیش‌بینی کلماتی را دارد که تا به‌حال دیده‌ایم و هر چه بیشتر از آن استفاده کنید، دقت آن نیز بیشتر می‌شود.

چندین صفحه‌کلید دیگر نیز مدعی تلاش در جهت بهبود پیش‌بینی‌های خود به کمک نوعی تکنولوژی هوشمند مخفی AI هستند و به نظر می‌رسد بهترین صفحه‌کلید، Chrooma برای اندروید باشد که سفارشی‌سازی، جستجوی GIF و حالت شب نیز در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

جستجو در اینترنت

صفحه‌ کلید گوگل، جستجوی توکار نیز دارد که البته دلیلش تخصص گوگل در جستجو است. اگر از گوشی Pixel یا گوشی‌های اندروید معمول استفاده می‌کنید، حتماً این صفحه‌کلید را از قبل روی گوشی خود دارید؛ در غیر این‌صورت، می‌توانید Gboard را به رایگان برای اندروید یا iOS دانلود کنید. اگر آیکون پیکان یا گوگل را در سمت چپ نوار تصحیح خودکار لمس کنید، می‌توانید جستجوی خود را آغاز نمایید.

درست است که فضای داخل صفحه‌کلید محدود است؛ اما می‌توانید در اینترنت به دنبال هر چیزی بگردید، اخبار، رستوران‌ها، سایت‌ها و سپس نتایج آن را در هر برنامه‌ای که باشید، به اشتراک بگذارید. بنابراین، مثلاً می‌توانید از طریق Gboard به جستجوی یک رستوران محلی بپردازید و سپس پیوند را در WhatsApp به اشتراک بگذارید تا همه‌ی دوستان بدانند به کجا می‌روید.‌

صفحه کلید Fleksy برای اندروید و iOS پا را از این نیز فراتر می‌برد و به شما اجازه می‌دهد به جستجوی سایت، تصویر و فیلم در اینترنت و همچنین جستجور در YouTube، Spotify و Foursquare بپردازید. عملکردی بسیار مناسب دارد و از گزینه‌هایی که خود گوگل ارائه می‌دهد نیز جامع‌تر است؛ اما شاید بطور کلی به اندازه‌ی گوگل تروتمیز نباشد.

ارائه  GIFها و شکلک‌های جالب

شکلک‌های متحرک و GIFها می‌توانند جای خالی زبان بدن را در برقراری ارتباط اینترنتی بگیرند. وقتی که دیگر استفاده از کلمات حق مطلب را ادا نمی‌کند. چند صفحه‌کلید وجود دارد که جستجو و اضافه نمودن تصاویر و آیکون‌های کوچک را به مکالمات نوشتاری آسان می‌سازند. این ویژگی‌ها به‌خوبی در صفحه‌کلیدهای پیش‌فرض اندروید و iOS پشتیبانی می‌شود؛ اما از این نظر، صفحه‌کلیدهای بهتری نیز وجود دارد.

بسیاری از این اپلیکیشن‌هایی که نام بردیم: صفحه‌کلید Minuum بری اندروید و iOS، شکلک را به ویژگی پیش‌بینی کلمات خود افزوده است تا اگر خواستید به جای کلمه‌ی بعد از آنها استفاده کنید. صفحه‌کلید SwiftKey برای اندروید و iOS نیز پیش‌بینی می‌کند که احتمالاً قصد دارید چه شکلکی انتخاب کنید.

جستجو به‌دنبال GIF در برنامه‌ی Gboard اندروید و iOS، Chrooma در اندروید و Fleksy برای اندروید و iOS (که یکی از بهترین پیاده‌سازی‌هایی را که تابحال دیده‌ایم) و چندین برنامه‌ی دیگر گنجانده شده است. در iOS، می‌توانید Giphy را به عنوان افزونه‌ای به iMessage اضافه نمایید. آیکون App Store را در سمت چپ کادر ورود متن لمس کرده و سپس Giphy را جستجو نمایید.

متفاوت تایپ کنید

صفحه‌کلید پیش‌فرض اندروید شما را قادر می‌سازد برای تایپ کردن، انگشت روی صفحه بکشید، به جای آنکه تک به تک حروف را لمس کنید، انگشت را روی یک حرف نگاه داشته و سپس به یکسو بکشید؛ اما چند گزینه‌ی فرعی نیز وجود دارد که به شما اجازه می‌دهد همین عملکرد را در iOS داشته باشید یا آن را به شکلی کمی متفاوت در اندروید استفاده نمایید.

با نسخه‌ی iOS صفحه‌کلید اندروید Gboard شروع می‌کنیم که یک ویژگی به نام Glide Typing  دارد. اگر می‌خواهید از این ویژگی استفاده کنید، مطمئن شوید در تنظیمات صفحه‌کلید دستگاه شما فعال شده است. همین ویژگی در SwiftKey اندروید و iOS نیز وجود دارد و نام آن SwiftKey Flow است؛ اما تقریباً همان عملکرد را ارائه می‌دهد.

اگر بخواهید چیزی پیشرفته‌تر از ایده‌ی کشیدن برای تایپ کردن داشته باشید، از Swype Keyboard برای اندروید استفاده کنید؛ اما متأسفانه این برنامه دیگر برای iOS وجود ندارد و 0?99 دلار برای شما هزینه خواهد داشت. این اپلیکیشن چندین گزینه‌ی سفارشی‌سازی و قالب اضافی نیز همراه دارد.

منبع: چطورپدیا