ترفندهای زیر انواع برنامه‌های کاربردی را شامل می‌شوند، از برنامه‌های ویندوز XP و بازی‌های کامپیوتری قدیمی گرفته تا برنامه‌های تحت DOS و ویندوز 3?1?

اجرا به عنوان مدیر سیستم

بسیاری از برنامه‌های کاربردی که برای ویندوز XP ساخته شده‌اند، به جز برخی مشکلات جزیی، به درستی بر روی نسخه‌های مدرن ویندوز کار می‌کنند. در دوران ویندوز XP، کاربران ویندوز معمولا یک حساب کاربری با دسترسی مدیر سیستم از کامپیوتر خود استفاده می‌کردند. بنابراین، برنامه‌های کاربردی با این فرض که دسترسی در حد مدیر سیستم دارند، نوشته می‌شدند و اگر این فرض درست نباشد، اجرای ناموفقی خواهند داشت. ویژگی «کنترل حساب کاربری» (UAC) معمولا این مشکل را حل خواهد کرد، اما در ابتدا مشکلاتی وجود دارد.

اگر یک برنامه قدیمی به درستی کار نکرد، با کلیک راست بر روی میانبر یا فایل اجرایی آن و سپس انتخاب Run as administrator اجازه دهید که با دسترسی مدیر سیستم اجرا شود.

اگر متوجه شدید که یک برنامه نیازمند دسترسی‌هایی در حد مدیر سیستم است، می‌توانید با استفاده از تنظیمات سازگارسازی که در بخش بعدی در مورد آن بحث خواهیم کرد، برنامه را طوری تنظیم کنید که همیشه به عنوان مدیر سیستم اجرا شود.

تنظیمات سازگاری را تنظیم کنید

ویندوز دارای تنظیمات سازگاری است که برنامه‌های کاربردی قدیمی از این طریق می‌توانند اجرا شوند. در منوی شروع ویندوز 10، بر روی میانبر برنامه مورد نظرتان راست کلیک کنید، گزینه Open file location را انتخاب نمایید.

هنگامی که محل فایل را مشاهده کردید، بر روی میانبر برنامه یا فایل اجرایی آن کلیک راست کرده و سپس Properties را انتخاب کنید.

در برگه Compatibility از پنجره ویژگی‌های برنامه، می‌توانید بر روی دکمه Use the compatibility troubleshooter کلیک کنید تا واسط رفع مشکل اجرا شود یا اینکه خودتان گزینه‌های موجود را تنظیم نمایید.

به عنوان مثال، اگر یک برنامه در ویندوز 10 به درستی اجرا نشده اما در ویندوز XP به درستی اجرا می‌شود، گزینه Run this program in compatibility mode for را انتخاب کنید و سپس Windows XP (Service Pack 3) را از منوی کشویی برگزینید.

سایر تنظیمات موجود در برگه Compatibility را هم می‌توانید امتحان کنید. به عنوان مثال، بازی‌های بسیار قدیمی ممکن است پس از انتخاب Reduced color mode درست کار کنند. در نمایشگرهایی با DPI بالا، برای اینکه یک برنامه نرمال به نظر برسد، ممکن است مجبور شوید Disable display scaling on high DPI settings را انتخاب کنید. هیچ کدام از گزینه‌های این برگه به برنامه یا کامپیوتر شما آسیب نمی‌رساند، بنابراین انتخاب کنید و اگر انتخاب این گزینه‌ها به شما کمکی نکرد، می‌توانید آن‌ها را به حالت قبلی برگردانید.

درایورهای بدون امضا یا درایورهای 32 بیتی نصب کنید

نسخه 64 بیتی ویندوز 10 از نسخه امضا شده درایورها استفاده می‌کند و نیاز دارد که تمام درایورها یک امضای معتبر داشته باشند تا بتوان آن‌ها را نصب کرد. نسخه‌های 32 بیتی ویندوز 10 به طور معمول نیازی به نسخه امضا شده درایورها ندارند. البته نسخه‌های 32 بیتی ویندوز 10 که بر روی رایانه‌های جدیدتر با UEFI (به جای بایوس معمولی) اجرا می‌شوند، نیز اغلب نیاز به نسخه امضا شده درایورها دارند. اجرای درایورهای امضا شده باعث بهبود امنیت سیستم شده و از این طریق از سیستم شما در برابر درایورهای مخرب محفاظت می‌شود. فقط درایورهای بدون امضایی را نصب کنید که می‌دانید امن هستند و دلیل خوبی برای انجام این کار دارید.

اگر نرم‌افزار قدیمی که می‌خواهید نصب کنید به درایور بدون امضایی نیاز دارد، برای نصب آن درایور باید از یک گزینه بوت خاص استفاده کنید. اگر فقط درایورهای 32 بیتی در دسترس هستند، باید نسخه 32 بیتی ویندوز 10 را به‌کار ببرید، نسخه 64 بیتی ویندوز 10 نیاز به درایور 64 بیتی دارد. اگر به نسخه 32 بیتی ویندوز احتیاج دارید، به جای نسخه 64 بیتی نسخه 32 بیتی ویندوز 10 را دانلود کنید.

بازی‌هایی که نیازمند SafeDisc و SecuROM DRM هستند را اجرا کنید

ویندوز 10 بازی‌های قدیمی که از SafeDisc یا SecuROM DRM استفاده می‌کنند را اجرا نمی‌کند. این برنامه مدیریت حقوق دیجیتال می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند. اما به طور کلی، این‌که ویندوز 10 به این برنامه‌های کهنه اجازه نصب نمی‌دهد، کار خوبی است و متاسفانه، این به معنی است که برخی از بازی‌های قدیمی که بر روی CD یا DVD قرار دارند، به درستی نصب و اجرا نمی‌شوند.

گزینه‌های دیگری برای اجرای این بازی‌ها وجود دارد، از جمله جستجو برای یک نسخه بدون سی دی، که البته این روش بسیار ناامن است، خرید بازی از یک سرویس توزیع دیجیتال مانند GOG یا Steam، بررسی وب‌سایت توسعه دهنده بازی برای اینکه ببینید هیچ فایل patch پیشنهادی برای حذف DRM دارد یا خیر.

ترفندهای پیشرفته‌تری هم وجود دارد، مانند نصب نسخه‌های قدیمی ویندوز با قابلیت اجرای بازی در کنار ویندوز 10 و یا تلاش برای اجرای بازی در یک ماشین مجازی که سیستم‌عامل آن یک نسخه قدیمی از ویندوز است. استفاده از ماشین مجازی به احتمال زیاد کافی است، زیرا حتی یک ماشین مجازی هم به احتمال زیاد می‌تواند گرافیک مورد نیاز بازی‌های قدیمی را پردازش کند.

برای نرم افزارهای قدیمی، از ماشین‌های مجازی استفاده کنید

ویندوز 7 دارای یک ویژگی خاص به نام Windows XP Mode است که در واقع فقط یک ماشین مجازی با مجوز (لایسنس) رایگان ویندوز XP است. ویندوز 10 شامل این ویژگی نیست. با این حال، شما خودتان می‌توانید از یک ماشین مجازی برای اجرای برنامه‌های قدیمی استفاده کنید.

چیزی که نیاز دارید یک ماشین مجازی مانند VirtualBox و یک مجوز (لایسنس) ویندوز XP است. این کپی از ویندوز را در ماشین مجازی نصب کنید و سپس می‌توانید برنامه قدیمی مورد نظرتان را در نسخه قدیمی ویندوز در پنجره‌ای ماشین مجازی بر روی صفحه دسکتاپ ویندوز 10 اجرا کنید.

استفاده از یک ماشین مجازی، دردسرهای خاص خودش را دارد، اما راه‌حل خوبی است، مگر اینکه برنامه نیاز به ارتباط مستقیم با سخت افزار داشته باشد. ماشین‌های مجازی پشتیبانی محدودی از لوازم جانبی سخت افزاری دارند.

برای برنامه‌های تحت DOS و ویندوز 3?1 از شبیه‌سازها استفاده کنید

برنامه DOSBox به شما اجازه می‌دهد تا برنامه‌های قدیمی تحت DOS (DOS-primarily) را در پنجره شبیه‌ساز روی دسکتاپ خود اجرا کنید. به جای استفاده از Command Prompt، از DOSBox برای اجرای برنامه‌های قدیمی DOS استفاده کنید زیرا بسیار بهتر کار خواهد کرد.

از آنجا که ویندوز 3?1 خود اساساً یک برنامه تحت DOS است، می‌توانید ویندوز 3?1 را در DOSBox نصب کنید و برنامه‌های قدیمی 16 بیتی ویندوز 3?1 را نیز اجرا کنید.

از ویندوز 32 بیتی برای نرم افزار 16 بیتی استفاده کنید

برنامه‌های 16 بیتی دیگر در نسخه‌های 64 بیتی ویندوز کار نمی‌کنند. نسخه 64 بیتی ویندوز دیگر شامل لایه سازگاری WOW16 برای اجرای برنامه‌های 16 بیتی نیست. تلاش برای اجرای یک برنامه 16 بیتی روی یک نسخه 64 بیتی ویندوز منجر به مشاهده پیام «این برنامه قابل اجرا روی کامپیوتر شخصی شما نیست» می‌شود.

اگر به اجرای برنامه‌های 16 بیتی نیازمندید، باید به جای نسخه 64 بیتی، نسخه 32 بیتی ویندوز 10 را نصب کنید. البته مجبور نیستید تمام سیستم عامل خود را دوباره نصب کنید. در عوض، می‌توانید نسخه 32 بیتی ویندوز را درون یک ماشین مجازی نصب کرده و برنامه را در آنجا اجرا نمایید. حتی می‌توانید ویندوز 3?1 را در DOSBox نصب کنید.

برای وب سایت‌هایی که نیازمند Java، Silverlight، ActiveX یا Internet Explorerهستند، از مرورگرهای خاص استفاده کنید

در ویندوز 10 مرورگر پیش‌فرض Microsoft Edge نام دارد که از جاوا، «اکتیو ایکس» (ActiveX)، «سیلورلایت» (Silverlight) و سایر تکنولوژی‌ها پشتیبانی نمی‌کند. مرورگر کروم نیز از افزونه‌های NPAPI مانند جاوا و سیلورلایت پشتیبانی نمی‌کند.

برای استفاده از برنامه‌های قدیمی که نیاز به این فناوری‌ها دارند، از مرورگر اینترنت اکسپلورر استفاده کنید. اینترنت اکسپلورر هنوز از محتوای اکتیو ایکس پشتیبانی می‌کند. مرورگر موزیلا فایرفاکس نیز از جاوا و سیلورلایت پشتیبانی می‌کند.

می‌توانید اینترنت اکسپلورر را از منوی شروع اجرا کنید. اگر در حال استفاده از Microsoft Edge هستید، در منوی تنظیمات Open with Internet Explorer را انتخاب کنید تا صفحه وب فعلی به طور مستقیم در اینترنت اکسپلورر باز شود.

به طور کلی، اگر یک برنامه قدیمی در ویندوز 10 کار نکرد، تلاش کنید یک جایگزین جدیدتر که روی ویندوز 10 به درستی کار می کند، برای آن پیدا کنید. ولی برنامه‌هایی وجود دارد، به خصوص بازی‌های قدیمی و برنامه‌های تجاری، که ممکن است قادر به جایگزینی آن‌ها نباشید. امیدوارم این ترفندها کمک کند بتوانید این برنامه‌ها را اجرا کنید.

منبع: چطورپدیا

بخش اول: حذف برنامه‌های قدیمی

1- بخش «تنظیمات» (Settings) گوشی را باز کنید. این برنامه را می‌توانید در لیست کشویی برنامه‌های خود با لمس grid در پایین Home screen دستگاه، پیدا کنید. همچنین می‌توانید از پنل Notification به settings دسترسی پیدا کنید.

2- Apps یا Apps & notification یاApplication manager را لمس کنید.

3- تب All را انتخاب کنید. این کار باعث می‌شود تا تمام برنامه‌های نصب شده بر روی دستگاه شما نمایش داده شود.

4- با مرور لیستی که مشاهده می‌کنید، برنامه‌های بلااستفاده خود را پیدا کنید. برنامه‌هایی که استفاده نمی‌کنید، حافظه گوشی شما را اشغال کرده و ممکن است در پس‌زمینه در حال اجرا باشند. به این ترتیب از سرعت دستگاه شما کاسته می‌شود. شما می‌توانید میزان حافظه مصرفی هر برنامه را در کنار آن مشاهده کنید.

• برخی از نسخه‌های اندروید به شما امکان مرتب کردن لیست مذکور را برحسب اندازه اپلیکیشن‌ها می‌دهند. بدین منظور باید دکمه ? را لمس کنید.

5- اپلیکیشنی را که می‌خواهید از روی دستگاه شما حذف شود، لمس کنید.

6- دکمه Uninstall را لمس کنید. اگر این دکمه در دسترس نیست، ممکن است برنامه مورد نظر شما از کارخانه بر روی گوشی نصب شده باشد و نمی‌تواند به طور کامل حذف شود.

7- اگر به دلیل مذکور قادر به حذف برنامه مورد نظر خود نیستید،Disable یا Turn Offرا لمس کنید. در این حالت، ابتدا باید «Uninstall updates» را لمس کنید.

8- این روند را برای تمام برنامه‌های مورد نظر خود برای حذف، تکرار کنید. هر چه بتوانید برنامه‌های بیشتری را حذف کنید، طبیعتاً فضای بیشتری در تلفن شما خالی می‌شود و موجب بهبود عملکرد آن خواهد شد.

بخش دوم: حذف فایل‌های قدیمی

1-دکمه لیست برنامه‌ها را لمس کنید. این دکمه، همان grid در پایین Home screen تلفن شما است.

2- Downloads یا Files را لمس کنید.

3- با لمس طولانی فایل‌های مورد نظر خود، عملیات حذف آنها را آغاز کنید. هر فایلی که شما قصد حذف آن را داشته باشید، یک علامت تیک در کنار خود خواهد داشت.

4- دکمه Trash یا سطل آشغال را لمس کنید. مدل نمایش این صفحه، بسته به دستگاه شما متفاوت خواهد بود، اما همواره یک دکمه سطل آشغال یا Delete در بالای صفحه نمایش وجود دارد که شما می‌توانید آن را لمس کنید.

5- عملیات خود را تأیید کنید. دکمه OKدر پنجره محاوره‌ای را لمس کرده تا عملیات مورد نظر شما خاتمه یابد.

بخش سوم: پاک کردن «حافظه موقت (cache) »1- بخش «تنظیمات» (Settings) را باز کنید. این برنامه را می‌توانید در لیست کامل اپلیکیشن‌های خود مشاهده کنید.

2- گزینه Storage & USB را لمس کنید. البته ممکن است آن را تنها با نام Storageمشاهده کنید.

3- Cached dataرا لمس کنید.

4- OK را لمس کنید. این کار باعث می‌شود تا تمام داده‌های ذخیره شده در حافظه موقت مربوط به برنامه‌ها از روی دستگاه شما حذف شود. به این ترتیب، وقتی بخواهید وارد برنامه‌های خود شوید، مجدداً مجبور به وارد کردن اطلاعات حساب (sign in) خواهید بود.

بخش چهارم: انتقال و حذف عکس‌ها (در ویندوز)

1- گوشی اندرویدی خود را به یک کامپیوتر متصل کنید.

• اگر از سیستم عامل Mac برای کامپیوتر خود استفاده می‌کنید، به بخش انتقال و حذف عکس‌ها (در Mac) مراجعه کنید.

2- صفحه نمایش را به سمت پایین بکشید.

3- اطلاعیه USB را لمس کنید.

4- File transfer یا MTP را انتخاب کنید.

5- پنجره Computer/This PC را باز کنید. شما می‌توانید در منوی Start بر روی پوشه یا دکمهComputer کلیک کنید یا کلیدهای ? Win+E را فشار دهید.

6- بر روی دستگاه اندرویدی خود، راست‌کلیک کنید.

7- بر روی Import pictures and videos کلیک کنید.

8- بر روی لینک More options کلیک نمایید.

9- گزینه Delete files after importing را تیک بزنید.

10- بر روی OK کلیک کنید.

11- گزینه Import all items now را انتخاب کنید.

12- برای پوشه مورد نظر خود یک نام وارد کنید.

13- بر روی دکمه Import کلیک کنید. به این ترتیب عکس‌های شما بر روی کامپیوتر کپی شده و از دستگاه شما حذف می‌شوند.

14- پس از اتمام این عملیات، دستگاه خود را از کامپیوتر جدا کنید.

15- برای مشاهده عکس‌ها، پوشه Pictures را در کامپیوتر خود باز کنید.

بخش پنجم: انتقال و حذف عکس‌ها (در Mac)

1- گوشی اندرویدی خود را به یک کامپیوتر (با سیستم عامل Mac) متصل کنید.

2- صفحه نمایش را به سمت پایین بکشید.

3- گزینه USB connection را لمس کنید.

4- Photo transfer را لمس کنید.

5- وارد منوی Go شوید.

6- بر روی Applications کلیک کنید.

7- بر روی Image Capture دابل کلیک کنید.

8- در منوی Devices بر روی دستگاه اندرویدی خود کلیک کنید.

9- بر روی علامت فلش، در گوشه سمت چپ پایین صفحه کلیک کنید.

10- گزینه Delete after import را تیک بزنید.

11- بر روی دکمه Import all کلیک کنید. به این ترتیب، عکس‌ها از روی دستگاه اندرویدی شما به دیسک سخت کامپیوتر منتقل شده و به طور خودکار از حافظه دستگاه شما پاک می‌شوند.

بخش ششم: بازگشت به تنظیمات کارخانه

1- از شماره تماس‌های خود یک پشتیبان (Backup) تهیه کنید. اگر یک حساب گوگل در دستگاه اندرویدی خود دارید، شماره تماس‌های شما باید به طور خودکار با این حساب، «هماهنگ» (sync) باشد. برای بررسی این موضوع به contacts.google.com مراجعه کنید.

2- تمامی فایل‌های مورد نیاز خود را ذخیره کنید. هنگام بازگشت به تنظیمات کارخانه، تمام اطلاعات شما از روی دستگاه پاک می‌شود. بنابراین در صورتی که نیاز به فایل‌های ذخیره شده در دستگاه خود دارید، آن را به کامپیوتر متصل کرده و عملیات انتقال فایل‌ها را انجام دهید.

3- بخش «تنظیمات» (Settings) را باز کنید. پس از اطمینان از اجرای صحیح روند پشتیبان‌گیری از اطلاعات خود، می‌توانید روال reset دستگاه را آغاز کنید.

4- گزینه Personal را لمس کنید (در صورت نیاز). در برخی از دستگاه‌های اندرویدی، به طور خاص دستگاه‌های سامسونگ، برای یافتن گزینه‌های reset، شما باید وارد بخش Personal شوید.

5- Backup & reset را لمس کنید.

6- Factory data reset را لمس کنید.

7- Reset phone را لمس کنید.

8- منتظر بمانید تا دستگاه شما reset شود.

9- روند تنظیمات اولیه دستگاه را دنبال کنید.

10- هنگامی که آدرس یک حساب از شما درخواست شد، حساب گوگل خود را برای ورود، تایپ کنید. این امر باعث می‌شود تا شماره تماس‌ها و تنظیمات قبلی شما بازیابی شود. به علاوه، برنامه Google Play Store شما نیز خریداری و دانلود می‌شود.

منبع: چطورپدیا